Czym jest psychoterapia psychodynamiczna?

Psychodynamiczne podejście do rozumienia pacjenta wywodzi się z psychoanalizy, która zakłada, że życiem człowieka rządzą wewnętrzne nieświadome konflikty. Różni się ono jednak od stereotypowego wyobrażenia o psychoanalitycznej metodzie pracy z pacjentem, gdzie terapeuta jest bierny, zdystansowany i nie ujawnia żadnych reakcji. Terapeuta psychodynamiczny jest aktywny, mówi dużo jeśli zachodzi taka potrzeba. Poświęca uwagę relacji terapeutycznej, relacjom interpersonalnym pacjenta, koncentruje się na emocjach, afekcie oraz sztywnych wzorcach funkcjonowania. Podobnie do psychoanalityka przygląda się też pragnieniom, snom i fantazjom oraz wczesnym doświadczeniom pacjenta.

Szczególnej analizie podlega zjawisko przeniesienia. Mamy z nim do czynienia gdy wzorce wcześniejszych relacji z dzieciństwa odtwarzane są w kontakcie z terapeutą, wówczas pacjent nieświadomie przeżywa terapeutę jak osobę znaczącą ze swojego życia.

Psychoterapia psychodynamiczna z powodzeniem łączy podejście psychoanalityczne z dorobkiem współczesnej nauki – psychiatrii, genetyki, neuronauki oraz współczesnymi czynnikami społeczno – kulturowymi.